Hatice Tosun / BibliyoMag

Hatice Tosun

Sınıf öğretmeni, Ankara'da yaşıyor. Öyküleri ve yazıları; Koza Düşünce Dergisi, Yalnızlar Mektebi Dergisi, Matruşka Dergisi, Karahindiba Dergisi, Hırkalı Edebiyat Dergisi, Kültür Çetesi Dergisi, Âlâ Edebiyat Dergisi, Kaybolan Defterler Dergisi, Apartman Dergi, Mevzu Edebiyat, Yeni-e Dergisi, Oggito, İshak Edebiyat ve Mahal Dergi gibi oluşumlarda yayımlandı.
Koza Düşünce Dergisi’nin ve Kaybolan Defterler platformunun yayın kurulunda yer aldı.
Cemil Kavukçu ve Fadime Uslu ile Uygulamalı Öykü Atölyesi bünyesinde çalışmalar yaptı.Şu an Ethem Baran ile öykü çalışmalarına devam ediyor. "Ben Ayla" isimli öyküsüyle İshak Edebiyat 2020 Öykü Seçkisi'nde yer aldı.

Önceki Sayfa Sonraki Sayfa

Doğuş Benli: Bir şekilde bana dokunan hikayeler kurgularımı da etkiliyor.

Öyküler anlattığı hikâyenin dışında farklı okumalara müsaade etmiyorsa ona öykü değil de hikâye dememiz daha doğru olur. Öykülerimde anlattığım hikâyenin yanında aslında illa ki başka bir şeyi daha anlatmayı hedefliyorum.

Hatice Tosun

Bir Portre Olarak Cemil Kavukçu'yu Okumak

Cemil Kavukçu’nun beslendiği erkek figürlerinin keşfi yine bu döneme denk düşer. “Çok istediğim halde yeterince tanıyamadığım biri “ diye tanımladığı babası ile kuramadığı iletişim yıllar sonra işleyeceği erkek dünyasının hezeyanlarının tohumudur. Çıkış yolları kapanmış, mutsuz, kaybetmiş ama bunun altında ezilmemiş erkekler.

Hatice Tosun

Kabuğun Altındaki Anlatıcı: Aslı Erdoğan

Aslı Erdoğan, günümüzün sınır mefhumu olmayan yazarı. Kendi bedeninden çıktığı yolcuklarda kıta atlatan, acı zerk eden, halı altına itilen kişisel ve toplumsal çelişkileri ortaya döken bir anlatıcı. İlk kitabı Kabuk Adam, yaşanamayan bir aşk anlatısının ötesinde bir kadının erkin egemen olduğu toplum tarafından tanımlanmış kimliğinin aslını bulma, özgürleşme mücadelesinin anlatısı niteliğindedir.

Hatice Tosun

Halil Yörükoğlu: Derdim, hayata ve kadınlara karşı bir şeyleri halledememiş erkekleri anlatmaktı.

Kadınların ya da erkeklerin edebiyatta ve sinemada destekleyici unsur olarak kullanılması normal bence ama benim yapmaya çalıştığım tam olarak bu değil. Benim hikâyelerimde kadınlar gizli özne. Derdim, hayata ve kadınlara karşı bir şeyleri halledememiş erkekleri anlatmaktı. Hayatın çoğunluğunu kadınlar oluşturuyor ve benim baktığım yerden kadınlar olmasa zaten bu hikayeler olmazdı. Ancak, kaba tabirle, kitlesi hazır kadın hikayesi yazmak pek tercihim değil.